نیاز انسان ها به محبت نیازی است انکار نا پذیر و رفع آن نیز ضروری است خانواده هر شخص اولین و بهترین منبع برای ابراز محبت به وی می باشد که می تواند شخص را از کودکی مورد محبت قرار دهد در صورتیکه کودک از مهر و محبت خانوادگی برخوردار نشود واحساس بی کسی و نا امنی می کند که این امر خود سبب انحطاط وسقوط در مراحل بعدیست وحتی باعث وارد آمدن ضرباتی به روان شخص وپیامد آن جامعه را دامن خواهد زد.
در این مرحله کمی با خود می اندیشیم تا به چند سؤال پاسخ دهیم...
_آیا در جامعه ای می تواند خانواده نباشد ؟
_آیا شخصی که بدون محبت خانواده رشد نموده می تواند به تکامل و تعالی دست یابد ؟
_آیا شخصی یا گروه خاصی میتوانند جای خانواده را پر کنند ؟
پاسخ به نخستین سؤال قطعاً خیر می باشد حتی در جوامع غربی نیز با وجود کمرنگی  خانواده وجود دارد البته با چشم پوشی به بر خی از قوانینی که هم اکنون در کشورهایی مانند انگلستان تصویب شده

در پاسخ به سؤال دوم نیزقطعاً به یک جواب خواهیم رسید و آن خیر است به این دلیل که ما می توانیم شخصی را در نظر بگیریم که بدون خانواده نمو پیدا کرده اولاً استعدادهایی که می بایستی در این شخص توسط عاطفه ی خانوادگی بالفعل شود صورت نگرفته و شخص سرشار از عقده های درونی میشود و پس از مدتی شخص با شکست روبرو مشود به عقیده ی روان شناس (فروید و هادی میرحسینی) فرد اگر در محیط خانواده محبت و عاطفه نبیند در بزگسالی این لغزش در عادتها و رفتارها و فرایندهای روانی تاثیر گذاشته وپس از مدتی این ضایعه بر زندگی فرد تاثیر نا مطلوبی می گذارد.

پاسخ به سؤال سوم نیز منفی است بررسی هایی که اخیراً توسط پژوهشگران انگلیسی انجام شده نشان داده که خشونت و نا بهنجاری در بین کودکانی که بیشتر اوقات خود را با دوستان خود می گذرانند بیشتر از کسانی است کهاوقات خود را در کنار خانواده سپری میکنند و همچنین نتایج حاصله در مورد فرزندان طلاق و بچه هایی که مدتی را در پرورشگاه سپری کردند گواهی بر همین امر است      

سر چشمه ی محبت و خانواده
[عناوین آرشیوشده]